Op verzoek van de Buurt Ede-Veldhuizen schreef de heer Schreuders in 1958 het boek “Rond de grijze toren”. Samengesteld uit de buurboeken van de buurt vanaf het eerste boek uit 1596 benoemd als “Buirspsraecke in der dorp van Ede und Buirschap Velthuisen”. Jawel, buurboeken, zoals buurspraak of buurrichter. Volgens Schreuders de van oudsher juiste benaming. Immers een buurschap is een vereniging van buren (geërfden) en niet van buurten. Hij vond het spijtig dat later toch die “t” inburgerde en zoals het bij levende taal gaat: nu spreekt men van buurtspraak en buurtrichter en buurtmeesters. En overigens ook van de Buurt Ede-en-Veldhuizen. Het boek is al lang uitverkocht, het is dus heel mooi dat Peter Smit er een e-boek van heeft gemaakt. Op de website van de Buur(t)schap Ede-en-Veldhuizen: is het boek te vinden, en nu met instemming van de buurtrichter Geen Broere nu ook bij de digitale boeken van Oud Ede. De Buurtrichter waarschuwt de lezer wel: Het boek is met grote zorgvuldigheid samengesteld maar sinds 1958 is er ook verder onderzoek gedaan en bij sommige verhalen kunnen nu kanttekeningen worden geplaatst. Maar laat u daardoor niet weerhouden. Download dit mooie boek en lees het op uw gemak op een E-reader.
Er was grote belangstelling voor de lezing over “De langste wildwal van Nederland” door Luuk Keunen en de “Verrassing” foto’s van André Hartgers. Ruim 80 mensen bezochten de lezing. Als iemand belangstelling heeft voor de presentatie van Luuk Keunen kan dit kenbaar gemaakt worden door een mail naar info@oudede.nl. De presentatie wordt dan toegestuurd.
Bovengenoemd hotel vormde met de gebroeders J. en G. van Laar, eens een begrip voor Ede. De eerste was eigenaar van hotel “Welgelegen” bij het station en zijn broer beheerde het aloude logement “De Posthoorn” in het dorp. Voor vreemdelingen die per trein arriveerden, betekende “Welgelegen” de eerste aanloop. Zij dronken daar een kop koffie en informeerden naar verder vervoer, want het station lag een eind van de bewoonde wereld.
Nu bezat “De Posthoorn” een stalhouderij en om aan dergelijke verzoeken vlot te kunnen voldoen hadden de broers tussen hun bedrijven een eigen telefoonverbinding laten aanleggen. Dat was in 1883 voor de gemeenteraad aanleiding de naam Achterstraat, waarlangs een deel van de lijn liep, te veranderen in Telefoonweg, zodat nog heden ten dage dit particuliere initiatief voortleeft.
Noot: Wilt u het hele artikel lezen klik dan op dezelink .
Een lezing door Luuk Keunen, Senior Projectleider Cultuurhistorie bij Adviesbureau RAAP
Woensdag 22 februari Aanvang 20.00 uur, welkom vanaf 19.30 uur in de Foyer op de 2e verdieping van Cultura en na de pauze een verrassing: foto’s van het Oude Ede door André Hartgers.
De toegang is gratis; lid worden van de Vereniging mag.
Aarden wallen maken al eeuwen deel uit van het Veluwse landschap. Eén van die wallen springt in het oog: de wildwal van Meulunteren tot Wageningen, die loopt via Lunteren, Ede en Bennekom. Met een lengte van bijna 22 km is dit de langste wildwal van Nederland. Hoewel in de loop der tijd delen van de wildwal zijn aangetast, verlegd of verdwenen door veranderingen in landgebruik, zijn in het tracé op veel plekken nog restanten van de wildwal te vinden.
Luuk Keunen zal in de lezing ingaan op het ontstaan en het doel van deze wildwallen.
Programma
19:30 uur; inloop met koffie/thee
20:00 uur; start lezing
21:00 uur; pauze
21:15 uur; Verrassing: foto’s van het Oude Ede door André Hartgers
Door de tijden heen hebben ook in onze gemeente boeren en landbouwers een aantal kippen gehouden. Naarmate de vraag naar eieren steeg, breidde de pluimveestand meer en meer uit. Een bescheiden boerenplaatsje, te klein voor een behoorlijk landbouw- of veeteeltbedrijf, wist door het bezit van kippen toch het hoofd boven water te houden. De producten werden op maandagmorgen naar de nu al lang verdwenen eierveiling gebracht, in 1939 nog een aanvoer van 34 miljoen stuks.
Noot: Wilt u het hele artikel lezen klik dan op dezelink .
